Oxidum propyleniMateria rudis chemica late adhibita est, quae praecipue in productione polyetherum polyolorum, polyurethanorum, surfactantium, et cetera adhibetur. Propylenum oxidum ad synthesim horum productorum adhibitum plerumque per oxidationem propyleni cum variis catalysatoribus obtinetur. Ergo, responsum ad quaestionem utrum propylenum oxidum syntheticum sit est "ita".
Primum omnium, fontem oxidi propyleni inspiciamus. Oxidum propyleni est genus materiae rudis chemicae magni momenti ex propyleno derivatae. Propylenum est genus olefini per fracturam gasolini obtenti, cuius structura molecularis ex solo carbone et hydrogenio constat. Ergo, oxidum propyleni ex propyleno synthesizatum etiam est genus compositi organici ex solo carbone et hydrogenio compositi.
Deinde, processum syntheticum oxidi propyleni etiam analysare possumus. Processus syntheticus oxidi propyleni plerumque variis catalysatoribus utitur ad reactionem oxidationis propyleni sub condicionibus altae temperaturae et altae pressionis peragendam. Inter eos, catalysator frequentissime adhibitus est argentum. In processu reactionis oxidationis, propylenum et oxygenium in aere ab argento catalyzantur ad oxidum propyleni producendum. Praeterea, alii catalysatores, ut dioxidum titanii et oxidum tungstenii, etiam vulgo ad synthesim oxidi propyleni adhibentur.
Denique, applicationem oxidi propyleni etiam analysare possumus. Oxidum propyleni praecipue in productione polyetherorum polyolorum, polyurethanorum, surfactantium, et cetera adhibetur. Haec producta late in vita quotidiana adhibentur, ut spuma polyurethana ad insulationem et resistentiam contra ictus, polyethera polyola ad resinas epoxydicas, surfactantia ad purgandum et lavandum. Ergo, applicatio oxidi propyleni latissima est.
Ex analysi supra posita, concludere possumus oxidum propyleni esse productum syntheticum, ex propyleno per reactionem oxidationis cum variis catalysatoribus derivatum. Origo eius, processus syntheticus et usus omnes arcte cum vita humana et actionibus productionis coniuncti sunt.
Tempus publicationis: XXIII Februarii, MMXXIV